Con el objetivo de dar un espacio y un momento a la reflexión sobre la caza de brujas y a la brujería, el Grupo de memorias de las brujas de Iruñea organiza una mesa redonda que reúne a los investigadores e historiadores Juainas Paul Arzak, Amaia Nausia Pimoulier y Ander Berrojalbiz Etxeberria. Este acto se plantea como un momento de encuentro y conversación que dé la oportunidad de abordar alguna de las cuestiones más relevantes respecto a este tema y, específicamente, de las consecuencias que aquello tuvo en Euskal Herria.

Sorgin-ehizari eta sorginkeriari buruzko hausnarketari tarte bat eta une bat emateko asmoz, Iruñeko Sorginen Oroimen Taldeak Juainas Paul Arzak, Amaia Nausia Pimoulier eta Ander Berrojalbiz Etxeberria ikertzaile eta historialariak biltzen dituen mahai-inguru bat antolatu du. Ekitaldi hau topaketa- eta elkarrizketa-une gisa planteatu da, hau da, gai honi eta, bereziki Euskal Herrian izan zituen ondorioei heltzeko aukera emango duen une gisa.

Tercer evento del ciclo Shabaka Elkargunea, un espacio cultural organizado conjuntamente por Lantxotegi, Itaka Escolapios y Katakrak para la difusión y discusión de contenidos relacionados con las migraciones, las fronteras y las luchas antirracistas.

En esta ocasión nuestro invitado será Rawan Diallo, una de las voces más conocidas de la escena local de música africana. El formato será de concierto y conversación con el artista. Dispondremos, como en el resto de citas del ciclo, de taquilla inversa para sostener la programación.

Ez dago zaintzaren inguruan nahitaezkoa zaigun eztabaida baino auzi garrantzitsu eta premiazkoagorik gaur egun. Pandemiak sozialki birdefi nitu gaitu guztiak, eta bereziki adinekoak. Adineko gehienek zaintza gehiago eskaintzen dute (beren familian, maila komunitarioan eta abar luzean) sistema publikoari eskatzen diotena baino. Beren kontu-balantze soziala positiboa bada ere, autodeterminatzeko gaitasunik ez duten “egoiliar” gisa defi nitu ditugu, zaindu beharrekoak, familian eta ingurunean betetzen duten funtzio sozialaz gabetuta, gastu-iturri gisa.

Adinekoen eta pertsona zaurgarrien zaintzaren 360 graduko bidaia egiten da ondoko orrietan, eta irakurleak askotan ikusiko du bere burua bertan islatuta, aurpegi desberdinetako edozeinetan: egoera horietako batean dagoelako bera edo hurkoren bat, edo noizbait halaxe egongo den ziurtasun osoa duelako.

Ez dago zaintzaren inguruan nahitaezkoa zaigun eztabaida baino auzi garrantzitsu eta premiazkoagorik gaur egun. Pandemiak sozialki birdefi nitu gaitu guztiak, eta bereziki adinekoak. Adineko gehienek zaintza gehiago eskaintzen dute (beren familian, maila komunitarioan eta abar luzean) sistema publikoari eskatzen diotena baino. Beren kontu-balantze soziala positiboa bada ere, autodeterminatzeko gaitasunik ez duten “egoiliar” gisa defi nitu ditugu, zaindu beharrekoak, familian eta ingurunean betetzen duten funtzio sozialaz gabetuta, gastu-iturri gisa.

Adinekoen eta pertsona zaurgarrien zaintzaren 360 graduko bidaia egiten da ondoko orrietan, eta irakurleak askotan ikusiko du bere burua bertan islatuta, aurpegi desberdinetako edozeinetan: egoera horietako batean dagoelako bera edo hurkoren bat, edo noizbait halaxe egongo den ziurtasun osoa duelako.

Salvador Seguí, «el Noi del Sucre», fue uno de los protagonistas principales de aquella militancia obrera a la que hoy tanto debemos.

‘Salvador Seguí, el hombre que caminó sobre la utopía’ es un monólogo teatralizado, que pretende ser un homenaje a aquellas personas a las que debemos derechos laborales conquistados al precio de la vida.